MAJLIS ANTARABANGSA BAHASA MELAYU

MABM

1.0 PENDAHULUAN

Dalam merealisasikan matlamat untuk mendaulatkan dan memartabatkan bahasa Melayu di persada antarabangsa, pada 2 julai 1997 kerajaan Malaysia meluluskan penubuhan sebuah pertubuhan yang dikenal sebagai Majlis Antarabangsa Bahasa Melayu (MABM). Penubuhan MABM ini dilancarkan dengan rasminya pada 21 Ogos 2000.
Dewan Bahasa dan Pustaka merupakan urusetia tetap MABM. MABM banyak memainkan peranan yang besar dalam melaksanakan dan menyelaras segala aktiviti yang menjurus kepada pembinan dan pengembangan bahasa dan persuratan Melayu di peringkat antarabangsa. Di samping itu, MABM juga dipertanggungjawabkan untuk menaungi jawatankuasa kebahasaan yang ada pada pelbagai peringkat serta bekerjasama dengan institusi dan pelbagai pihak bagi menjayakanya.

MABM berfungsi mencakupi aspek pembinaan yang meliputi pemantapan kosa kata dan pembinaan laras. Aspek pengembangan meliputi program pengajaran dan pembelajaran di pusat pengajian atau badan akademik, institusi penyelidikan atau budaya antarabangsa, serta menjalinkan kerjasama kebahasaan dan persuratan Melayu di seluruh dunia melalui pelbagai program pengembangan. Aspek penyelidikan pula merangkumi kerjasama penyelidikan dengan pelbagai institusi serta badan dalam bahasa dan persuratan Melayu, termasuk kerjasama penulisan, penterjemahan, dan penerbitan. (Roziah Ahmad Moin , Julai 2004 : Pelita Bahasa hlm 12)


2.0 MAJLIS ANTARABANGASA BAHASA MELAYU (MABM)

2.1 Penubuhan Majlis Antarabangasa Bahasa Melayu (MABM)

Pada tahun 1995 telah diadakan satu kongres bahasa Melayu, iaitu Kongres Bahasa Melayu Sedunia yang telah diadakan di Kuala Lumpur. Dalam Kongres yang besar dan bemartabat ini, telah diputuskan agar ditubuhkan sebuah badan bahasa Melayu di peringkat antarabangsa atau dunia, dengan tujuan agar bahasa Melayu dapat diperkembangkan dan diperluaskan penggunanaya hingga ke peringkat antarabangsa atau dunia. Badan yang dicadangkan ini diberi nama Majlis Antarabangsa Bahasa Melayu atau singkatanya MABM. Kogsep bahasa Melayu dalam nama Majlis ini merangkumi bahasa Melayu yang dipakai di Malaysia (bahasa Malaysia), Singapura, Brunei Darussalam (bahasa Melayu), Indonesia (bahasa Indonesia) dan tempat-tempat lain seperti di Thailand, Kemboja, Vietnam, Filipina Selatan, Myanmar Selatan, Sri Lanka, Afrika Selatan, dan lain-lain termasuk bahasa Melayu yang diajar institusi-institusi pengajian tinggi diseluruh dunia seperti di Lieden, London, Moscow, Melbourne, Sydney, Wellington, Ohio, Beijing, Berlin dan lain-lain. Majlis Antarabangsa Bahasa Melayu ini diberi padanan nama dalam bahasa Inggeris sebagai ‘International Council for Malay Language’ atau singkatanya ICML. (Majlis Antarabangsa Bahasa Melayu (MABM),2009:9)

Bagi menjayakan penubuhan ini, sebuah jawatankuasa telah ditubuhkan untuk menyusun sebuah kertas cadangan yang akan dibawa dan diserahkan kepada Jemaah Menteri Malaysia untuk diluluskan. Akhirnya, iaitu setelah dua tahun bekerja keras, kerajaan Malaysia telah meluluskan penubuhan Majlis Antarabangsa Bahasa Melayu (MABM) pada 2 Julai 1999. (Ibid:9)
Majlis Antarabangasa Bahasa Melayu ( selepas ini akan disebut MABM sahaja) mempunyai objektif yang utama, iaitu untuk menyelaraskan segala kegiatan yang menumpu kepada perluasan dan pengembangan bahasa Melayu diperingkat antarabangsa dan menaungi jawatankuasa-jawatankuasa bahasa Melayu yabg ada dipelbagai peringkat (ibid). Ini termasuk Majlis Bahasa Brunei Darussalam-Indonesia-Malaysia yang telah wujud sejak tahun 1972 dahulu. Demikian juga untuk membantu menubuhkan dan mengukuhkan pusat pengajian Melayu, Mengalakkan pertukaran tenaga ahli dan para penyelidik, dan juga untuk membantu para pakardan penyelidik yang membuat kajian tentang bahasa Melayu dan yang berkaitan dengannya. (ibid).

2.2 Fungsi Utama MABM

Dalam menyelaraskan kegiatan-kegiatan pembinaan, pengembangan dan perluasan bahasa Melayu di peringkat antarabangsa, MABM menekankan kepada tiga fungsi utamanya, iaitu seperti berikut:
a. Mengusahakan terus pembinaan Bahasa Melayu agar ia menjadi bahasa ilmu yang mempunyai kudrat dan kekuatan untuk mendukung dan menyebarkan ilmu pengetahuan moden dan menupang serta menyangga teknologi dan tamadun masa kini dan masa akan datang setaraf dengan bahasa- bahasa lain seperti Inggeris, Arab, Perancis, Sepanyol, Rusia dan Mandarin.
b. Mengembangkan bahasa Melayu melalui program pengajian dan pembelajaran di pusat-pusat pengajian atau badan akadamik, institusi penyelidikan dan budaya antarabangsa dan menjalinkan kerjasama kebahasaan dan persuratan Melayu di seluruh dunia melalui pelbagai program pengembangan.
c. Mengadakan penyelidikan bersama dengan pelbagai institusidan agensi dalam bidang bahasa dan persuratan Melayu meliputi usaha penterjemahan dan penerbitan dalam bahasa Melayu.
Majlis Antarabangsa Bahasa Melayu (MABM) telah juga menyusun program dan kegiatan-kegiatan atau aktiviti-aktiviti lain. Antaranya ialah:

2.3 Sidang Majlis

Majlis yang bersidang bertugas mengatur dan menyelaraskan pelbagai program dan aktiviti untuk mengisi dan menyokong rancangan pembinaan, pengukuhan dan pengembangan bahasa Melayu pada peringkat antarabangsa.
Sidang Majlis Antarabangsa Bahasa Melayu (MABM) yang pertama telah diadakn pada 21 hingga 23 Ogos 2000, di Hotel Istana, Kuala Lumpur. Banyak negara yang menghantar wakil. Selaian Malaysia dan Indonesia, negara-negara lain yang menghantar wakil ialah Sri Lanka, India, Kemboja, Republik Rakyat China, Korea, Jepun, Autralia, Rusia, Jerman, Afrika Selatan, Tanzania, Amarika Syarikat, Malagasy, Perancis, Belanda, United Kingdom, Thailand, dan Singapura. Antara ahli dan pakar bahasa Melayu yang hadir ialah Dr. Yasien Mohamed (Afrika Selatan), Prof. Dustin Cowell (Amarika Syarikat), Dr. K.A. Adeelar (Australia), Dr. Ismet Fanamy (Australia), Dr. J.van der Putten (Belanda), Prof. Wu Zhong Yu dan Prof. Liang Liji (China), Dr. Hassan Alwi, Prof. Ahmad Amin Siregar dan Prof. Dr. Zainuddin Taha (Indonesia), Prof. T. Tomio (Jepun), Prof. Dr. Bernd Nothofer (Jerman), Haji Zakaryya Adam (Kemboja), Prof. Dr. Chung Young-rhim (Korea), Prof. Ramangalahy Leo (Malagasy), Prof. Dr. Hassan Said (Malaysia), dan banyak lagi dari pelbagai negara di seluruh dunia.
Ahli Sidang Majlis Antarabangsa Bahasa Melayu terdiri daripada (1) Pengerusi Tetap, Ketua Pengarah, Dewan Bahasa dan Pustaka, Malaysia (2) Naib Pengerusi I, Kepala, Pusat Bahasa, Jakarta, Indonesia (3) Naib Pengerusi II, Pengarah, Dewan Bahasa dan Pustaka, Negara Brunei Darussalam (4) Setiausaha, Pengarah Jabatan Bahasa, Dewan Bahasa dan Pustaka, Malaysia, dan (5) Ahli Sidang terdiri daripada wakil- wakil Afrika Selatan, Amarika Syarikat, Australia, Belanda, China, Denmark, India, Indonesia, Jepun, Jerman, Kemboja, Korea Selatan. Malagasy, Malaysia, Perancis, Rusia, Singapura, Sri Lanka, Sweden, Tanzania, Thailand, United Kingdom, dan Vietnam.

Sekretriat atau Urusetia Majlis Antarabangsa Bahasa Melayu (MABM) ditempatkan di Jabatan Bahasa, Dewan Bahasa dan Pustaka Malaysia, Kuala Lumpur. Dalam Sidang Majlis Antarabangsa Bahasa Melayu (MABM) yang diadakan pada 21 – 23 Ogos 2000 telah diputuskan untuk melantik ahli-ahli jawatankuasa seperti berikut, iaitu mengikut kawasan (a) Wakil Asia (b) Wakil Australia dan Oceania (c) Wakil Afrika (d) Wakil Eropah (e) Wakil Amerika, dan (f) Wakil Asia Tenggara.

2.4 Keahlian MABM

Keanggotaan MABM terbahagi kepa tiga kategori, iaitu Anggota Majlis, Anggota Pemerhati, dan Anggota Undangan.
a. Anggota Penuh Majlis – Anggota yang terdiri daripada tokoh bahasa atau tokoh pengajian Melayu atau sarjana yang berwibawa dari pusat pengajian atau penyelidikan mana-mana negara yang menjadi anggota majlis. Anggota majlis dilantik oleh Menteri Pelajaran Malaysia dan keanggotaanya adalah untuk jangka masa seperti yang ditetapkan dalam piagam.
b. Anggota Pemerhati – Anggota yang dilantik sebagai pemerhati mewakili institusi masing-masing. Jumlah anggota pemerhatidari sesebuah Negara anggota boleh lebih daripada seorang; mengikut yang didaftarkan. Anggota pemerhati tidak mempunyai hak mengundi. Walaubagaimanapun boleh member pandangan dalam siding.
c. Anggota Undangan – Orang perseorangan atau wakil sebarang institusi yang diundang oleh majlis atau urus setia untuk hadir dalam siding tertentu berasaskan kepakaran atau kepentingan majlis.

2.5 Aktiviti

Aktiviti yang akan diselaraskan oleh MAMB ialah:
i. Penubuhan dan pengukuhan pusat pengajian Melayu di Institusi di luar negara atau menyelaraskan kurikulum dan skopnya;
ii. Program pertukaran sarjana/pelajar/penyelidik pengajian Melayu di kalangan negara anggota;
iii. Skim pertukaran/pemberian bahan berbahasa Melayu atau bahan tentang tamadun Melayu di kalangan Negara anggota;
iv. Penerbitan berbahasa Melayu atau penerbitan tentang tamadun Melayu;
v. Persidangan, seminar dan kolokium bahasa Melayu di peringkat antarabangsa sebagai wadah menyemarakkan pengembangan bahasa;
vi. Program galakan pengembangan dan penggunaan bahasa seperti anugerah, hadiah, sumbangan, geran dan sebagainya.
(Ibid: 11-13)

3.0 KEDUDUKAN BAHASA MELAYU DI PENTAS DUNIA

Di bawah diberikan sedikit maklumat tentang kedudukan bahasa Melayu di beberapa buah negara di dunia.

1) Singapura

Di Singapura bahasa Melayu dicatatkan sebagai bahasa kebangsaan bagi negara Singapura yang keluar dari Persukutuan Malaysia pada tahun 1965. Selain itu bahasa Melayu juga menjadi salah satu daripada empat bahasa rasmi yang diiktiraf oleh Perlembagaan Singapura Merdeka. Di Singapura Bahasa Melayu menjadi bahasa ibunda bagi kira-kira 14% penduduk Singapura. Bahasa Melayu juga masing menjadi matapelajaran yang ditawarkan kepada pelajar-pelajar sebagai bahasa kedua di sekolah-sekolah rendah, menengah, kolejrendah dan juga di Universiti Nasional Singapura serta di Universiti Teknologi Nayang Singapura. Bahasa Melayu juga masih kekal sebagai bahasa yang digunakan untuk siaran-siaran radio dan televisyen Singapura. Para pembaca akhbar Melayu Di Singapura, iaitu Berita Harian dan Berita Minggu, masih tinggi jumlahnya, iaitu lebih daripada 60,000 pada setiap hari. Buku-buku dalam bahasa Melayu masih banyak diterbitkandi Singapura, sama ada untuk kegunaan dalam negeri ataupun buku bacaan bagi orang-orang di negara-negara jiran seperti Malaysia, Brunei Darussalam dan Indonesia.

Di Singapura juga masih terdapat banyak persatuan atau pengajian bahasa Melayu seperti Majlis Bahasa Melayu Singapura, Kesatuan guru-guru Melayu Singapura, Angkatan Sasterawan 50, Persatuan Pemuda-Pemudi Melayu Singapura, Persatuan Wartawan Melayu Singapura dan lain-lain. Institusi-institusi dan persatuan-persatuan banyak mengadakan pelbagai kegiatan yang berkaitan dengan bahasa dan budaya Melayu seperti Bulan Bahasa dan Anugerah Persuratan, Bicara Bahasa, Ceramah Temasik, dan lain-lain. Penulis-penulis dari Singapura sama ada wakil kerajan atau badan penulis banyak yang menghadiri seminar-seminar antarabangsa bahasa, sastera dan kebudayaan Melayu yang diadakan di luar Singapura seperti di Malaysia, Indonesia dan Brunie Darussalam.

Pada masa ini di Singapura terdapat banyak cendekiawan dan penulis Melayu yang ulung seperti Masuri S.N, Suratman Markasan, Dr. Kamsiah Abdullah, Dr. Hadijah Rahmat, Dr. Suriani Suratman, Dr. Teoh Boon Seong, Dr. Paitoon M. Chaiyanara dan lain-lain.

2. Jerman, Austria dan Switzerland

Bahasa Melayu-Indonesia ada diajarkan di negara-negara tersebut di atas. Selain itu, diajar dan dikaji juga sastera dan budaya Melayu Indonesia serta sosiologi dan antropologi Melayu-Indonesia. Antara tempat-tempat dan university yang mengajarkan bahasa Melayu-Indonesia ialah Humboldt-Universitate, berlin; Bielefeld, Bonn, Universiti Bremen, Sekolah Tinggi Bremen, Frankfurt, Goettingen, Hemburg, Koeln, Leipzig, Mainz, Muechen, Muenster, Passau dan Trier, serta di Basel dan Bern di Switzerland.

3. Republik Rakyat China

Di negara China pada masa ini terdapat beberapa buah institusiyang mengajarkan bahasa Melayu-Indonesia. Antaranya ialah Universiti Beijing (Peking Universiti), Universiti Pengajian Asia Beijing (Beijing Foreign Studies University), dan Universiti Pengajian Asing Guangzhou (Guangzhou University of Foreign Studies). Di universiti-universiti yang berkenaan diajarkan bahasa Melayu-Indonesia dan kesusasteraan Melayu-Indonesia. Beberapa buah buku berbahasa Melayu telah diterbitkan termasuk buku tatabahasa dan kamus. Beberapa orang profesor dan pensyarah bahasa Melayu-Indonesia telah dilahirkan di negeri China seperti Wu Zongyu, Liang Liji, Zhang Yu-an, Kong Yuanzi dan lain-lain. Universiri-Universiti di Negara China bergiat juga dalam megadakan seminar-seminar tentang bahasa Melayu seperti yang diadakan pada tahun 1995 dan 2000.

4. Korea

Di negara Korea pada masa ini terdapat empat institusi yang mengajarkan bahasa Melayu-Indonesia, iaitu di Hankuk University of foreign Studies di Seoul dan di kampus Wangsan; Pusan University og Foreign Studies dan Sungshim College of Foreign Studies. Bahasa Melayu-Indonesia diajarkan diperingkat ijazah dasar dan juga di peringkat sarjana. Di negara Korea juga terdapat beberapa orang yang ahli dalam bahasa Melayu, terdapat juga bahan-bahan penerbitan dalam bahasa Melayu, dan juga persatuan bahasa Melayu-Indonesia, iaitu yang bernama Korea Association of Malay-Indonesian Studies(KAMIS). KAMIS bertanggungjawab menerbitkan Jurnal KAMIS. Selain itu di Korea juga telah diadakan Seminar Bahasa Melayu-Indonesia.

5. India

Di India terdapat sebuah university yang mengadakan program bahasa, sejarah, kebudayaan dan kesusasteraan Melayu-Indonesia. Universiti yang berkenaan ialah Jawaharlal Nehru University di New Delhi.

6. Rusia

Bahasa Melayu mula diajarkan di Institut Orientalistik Moscow pada tahum 1945 oleh Prof. Ludmila Mervart. Pada masa kini terdapat tujuh buag institusi pengajian tinggi di Rusia yang menawarkan krusus bahasa Melayu, iaitu:
a. Kolej Negara-negara Asia-Afrika yang terletak di bawah Universiti Negeri Moscow.
b. Fakulti Ketimuran di Universiti Negeri St. Petersburg, Rusia.
c. Humanitarian State University di Moscow.
d. Institut Negeri Moscow Hubungan Antarabangsa, di Moscow.
e. Institut Ketimuran Akadami Sains Rusia, Moscow.
f. Universiti Timur, sebuah universiti swasta.
g. Institut Ketimuran Amali, sebuah insitusi swasta di Moscow.

Di Rusia terdapat beberapa ahli bahasa Melayu-Indonesia yang terkenal seperti Prof. Ludmila Demikyuk, Dr. Victor Pogadaev, Prof. Tatiana Dorofeeva, Prof. Alexander Oglobin, Prof. Sergy Kullanda, Dr. Veronika Novoseltseva, Dr. N.F. Alieva, Prof Aleksei Drougov dan lain-lain. Terdapat beberapa banyak bahan pengajaran bahasa Melayu-Indonesia yang telah disusun dan yang diterbitkan di Rusia untuk kegunaan para pelajar bahasa Melayu-Indonesia. Selain itu di Rusia telah ditubuhkan Persatuan Bahasa dan Budaya Melayu-Indonesia, iaitu Persatuan Nusantara yang telah ditubuhkan pada tahun 1990. Persatuan ini telah mengadakan kegiatan-kegiatan seperti seminar, kolokium dan lain-lain. Contohnya Persidangan 50 Tahun Pengajaran dan Pengajian Bahasa dan Sastera Melayu di Rusia (1995).

7. Belanda

Negara Belanda talah menjajah negara Indonesia begitu lama, iaitu sejak dari abad ke -17 hingga 1945. Oleh itu tidak hairan kalau ada ikatan antara Belanda dan Indonesia. Di negara Belanda terdapat banyak pakar tentang bahasa, sastera dan budaya Melayu-Indonesia. Selainitu banyak artifak dan manuskrip Melayu yang dibawa dan disimpan di Negara Belanda. Pada masa ini terdapat Jurusan Bahasa dan Kebudyaan Asia Tenggara dan Oseania di Universiti Leiden, Belanda. Di sini di ajar bahasa Melayu-Indonesia. Selain itu terdapat banyak ahli bahasa, budaya dan sastera Melayu-Indonesia yabg terdapat di negeri Belanda seperti Prof. Maijer, Dr. Van Minde, Dr. van der Putten dan lain-lain.

8. Sri Lanka

Orang Melayu telah berada di Sri Lanka sejak abad ke-17. Sekarang ini ada kira-kira 60,000 orang keturunan Melayu. Dalam abad ke-19 orang Melayu Sri Lanka Berjaya menerbitkan akhbar mereka sendiri, iaitu Alamat Lankapuri dan Wajah Selong. Pada masa ini penutur bahasa Melayu semakin berkurangan jumlahnya, dan bahasa Melayu pun sudah bercampur aduk dengan bahasa Singhala dan Tamil. Ia sudah menjadi bahasa pijin dan kreol. Walaupun mata pelajaran bahasa Melayu dimasukkan ke dalam peperiksaan GCE (O dan A Level), tetapi tidak ada institusi yang mengajarkan bahasa Melayu di sana.

9. Jepun

Di negara Jepun bahasa Melayu telah diajar sejak abad ke-19. Pada masa ini terdapat kira-kira 30 institusi yang mengajar bahasa Melayu-Indonesia di Jepun. Antara universiti-universiti yang mengajarkan bahasa Melayu-Indonesia ialah Tokyo University og Foreign Studies, Osaka University of Foreign Studies, University Setunan, Universiti Tennri, adan Universisti Kyoto Sangyo. Selain itu, institusi-institusi swasta juga ada yang mengajar bahasa Melayu seperti Japan-Malaysia Association di Tokyo, dan Daigaku Shorin Academy. Pengajian bahasa Melayu yang wujud di Jepun bertaraf jabatan seperti yang terdapat di Tokyo University of Foreign Studies.

Banyak buku bahasa yang diterbitkan di Malaysia yang dipakai di Jepun seperti Tatabahasa Dewan dan Nahu Melayu Mutakhir. Majalah-majalah Malaysia juga banyak yang dilanggan. Beberapa kajian tentang bahasa, budaya, seni, masyarakat, politik dan sejarah Melayu dan Malaysia telah di jalankan oleh pelajar-pelajar Jepun. Pengajian Malaysia di Jepun banyak mendapat bantuan nasihat, dan kepakaran dari Malaysia. Ini termasuk penghantaran professor pelawat ke Jepun.

10. Australia

Pada masa ini banyak intitusi termasuk sekolah-sekolah di Australia yang mengajarkan bahasa Melayu-Indonesia. Antara university-universiti yang mempunyai program bahasa Melayu-Indonesia ialah: Autralia National University (ANU), Monash University, University of New England, University of West Australia, University of Adelaide, University of Tasmania, University of Sydney, University of New South Wales, University of Queensland, Northern Territories University, University of Melbourne, Graffith University, Queensland University of Technology, La Trobe University, Deakin University, Flinders University, Murdoch University, Royal Melbourne Institute of Technology, dan The Australian Defence Force Language School.
Di Australia bahasa Melayu-Indonesia mula diajarkan pada tahun 1950-an, dan di sana terdapat pakar-pakar pengajian Melayu-Indonesia dari sejak itu hingga kini seperti Prof. A. Johns, Dr. Virginia Matheson, Prof. Hooker, Dr. A.H. Hill, Dr. Russell Jones, Prof. C. Skinner, Prof. Anthony Milner, Dr. Harry Aveling, dan lain-lain lagi.

11. Afrika Selatan

Orang Melayu pertama yang sampai ke Afrika Selatan ialah Syeikh Yusuf al-Khalwatiah al-Maqasari serta keluarga dan pengikutnya, pada tahun 1694. Selepas itu banyak lagi orang Melayu yang dihantar atau dibuang ke Afrika Selatan. Mereka init telah membawa bersama mereka bahasa Melayu, kitab-kiatb Melayu dan budaya Melayu. Pada suatu ketika bahasa Melayu menjadi terkenal di Afrika Selatan. Orang yang mengetahui bahasa Melayu pun sangat sikit jumlahnya, walaupun jumlah keturunan Melayu mencapai ratusan ribu orang.

12. New Zealand

Pengajaran bahasa Melayu-Indonesia mula diperkenalkan di New Zealand pada tahun 1965. Pada masa ini terdapat kursi pengajian Melayu di Universiti Victoria. Terdapat beberapa orang pensyarah Pengajian Melayu-Indonesia yang pernah dan yang sedang berkhidmat di New Zealand seperti Dr. Tim Behrebd dan van Reijn.

14. Republik Malagasy

Orang-orang Malagasy atau dahulunya disebut Madagaskar adalah keturunan Melayu. Mereka telah sampai di pulau Madagaskar ini sejak beberapa abad yang lalu. Namun bahasa Melayunua sudah banyak berubah dan berbeza sekali dengan bahasa Melayu di sini.

15. United Kingdom

Bangsa Inggeris telah menjajah negeri-negeri Melayu sejak ratusan tahun yang lalu, dan beberapa banyak orang Inggeris yang mengkaji tentang Melayu- bahasa, sastera, dan budaya Melayu. Antara meraka ialah John Ogilby, Thomas Bowrey, Marsden, Blagden, Kaesberry, Shellabear, Skeat, Swettenham, Winstedt, Sheppard dan lain-lain. Mulai tahun 1917, pengajian Melayu mula dikaji di peringkat yang tinggi dengan tertubuhnya School of Oriental and African Studies di London. Di tempat ini telah berkhidmat beberapa orang cendekiawan pengajian Melayu seperti Russell Jones, Hooykaas, Lewis dan juga Za’ba. Selain di London, pengajian Melayu juga terdapat di university of Hull.

16. Thailand

Daerah yang terdapat di bahagian Selatan negara Thailand sekarang adalah bekas negeri Melayu yang terkenal, iaitu kerajaan Melayu Patani. Sebelum itu telah wujud kerajaan Lankasuak yang menguasai daerah Utara Semenanjung dan juga Selatan Thailand. Terdapat beberapa banyak prasasti berbahasa Melayu di daerah ini, seperti umpamanyadi Ligor yang bertarikh pada 775M. Pada masa sekarang redapat kira-kira 1,500,000 orang yang masih menggunakan bahasa Melayu sehari-hari dengan memakai tulisan jawi.Pengajian Bahasa Melayu sebagai program akademik wujud di Prince of Songkhla University, Srinakharinwirot University dan Chulalongkorn University di Bangkok. Selain itu bahasa Melayu diajar di kolej-kolej islam dan sekolah-sekolah pondok yang mengajar pengajian Islam.

17. Kemboja

Pada masa dahulu terdapat kerajaan Melayu Campa di Indo-China. Kerajaan ini telah wujud sejak abad ke-2M. Bahkan prasasti berbahasa Melayuyang tertua ditemui disana, iaitu di Dong Yen Chau, di Vietnam tengah sekarang. Di Kemboja pada masa ini terdapat kira-kira 500,000 orang Melayu. Meraka masih menggunakan bahasa Melayu dan tulisan jawi untuk mempelajari ajaran agama Islam yang terdapat di sekolah-sekolah pondok di sana.

18. Asia Barat

Orang Melayu telah lama memeluk agama Islam dan agama Islam telah meresap dengan begitu mendalam ke dalam kebudayaan Melayu, sehingga dicadut keluar unsure-unsur islam daripada kebudayaan Melayu maka hilanglah jati diri orang Melayu. Dari dahulu hingga sekarang banyak ornag Melayu yang pergi ke Asia Barat – ke Tanah Haramain dan Mesir. Mereka pergi ke sana untuk menuntut agama islam dan menunaikan fardu haji ke Makkah. Ada antara mereka yang tinggal terus di sana – menahu atau sekarang disebut “menaun”. Dengan itu terdapat banyak ornag daripada keturunan Melayu di kota-kota Makkah, Madinah, Jiddah, dan Kahirah. Mereka belajar pengetahuan agama islam bukan sahaja dalam bahasa Arab, tetapi juga dalam bahasa Melayu, seperti yang terdapat di Masjidil-Haram dan juga – pada suatu masa dahulu- di Darul Ulum, Makkah. Pada masa ini banyak pekedai di kota Mekkah, Madinah dan Jiddah yang menggunakan bahasa Melayu dalam kegiatan harian meraka. Terdapat juga papan-papan iklan dan juga tanda-tanda jalan yang menggunakan bahasa Melayu.

19. Perancis

Pada tahun 1844 telah diwujudkan gabenor pengajian bahasa Melayu di Ecole des Langues Orientales, Paris. Dari sejak itu terdapat banyak pengkaji bahasa, sastera, budaya, dan sejarah Melayu di negeri Perancis. Antar ilmuwan-ilmuwan Perancis yang terbilang ialah Edmud Dulaurier, Dulaurier Abbe Favre, Aristide Marre, Antonio Cabaton, George Coedes, Gabriel Ferrand, dan Charles – Louis Damais. Di negeri Perancis terdapat pusat-pusat pengajian Melayu seperti di Ecole Francaise d’Extreme Orient, Paris, Institut national des Langues et civilizations orientales, Paris, dan beberapa buah institusi yang lain.

20. Itali

Pengajian Melayu mula ditubuhkan di Italipada tahun 1964. Ahli bahasa Melayu dari Itali yang terkenal ialah Prof. Allesandro Bausani. Beliau bekerja di Instituto Univarsitario Orientale di Napoli. Selain Bausami, terdapat seorang pengkaji bahasa Melayu yang lain, iaitu Prof. L Santa Maria. Adapun orang Itali yang pertama berhubungan dengan bahasa Melayu ialah Antonio Pigafetta (1522M).

21. Amerika Syarikat

Pelajar bahasa Melayu yang pertama di kalangan orang Amarika ialah David Woodard pada akhir abad ke-18. Kemudian dalam abad ke-19 lahir tulisan tentang kata-kata bahasa Melayu dalam jurnal di sana. Hanya mulai tahun 1942 bahasa Melayu mula diajarkan secara formal di Amerika Syarikat, iaitu yang diusahakan oleh Isidore Dyen. Kemudian muncul John Echols yang mengajar bahasa dan sastera Melayu-Indonesia di Universiti Cornell. Pada masa ini terdapat lebih daripada 11 buah institusi yang mengajarkan bahasa Melayu di Amerika Syarikat seperti di Ohio University, Cornell University, Arizona State University, University of California of Hawaii, University of Michigan, University of Northern, Illinois, University of Oregon, University of Washington, University of Wisconsin dan Yale University.

Demikianlah kedudukan bahasa Melayu dan pengajian Melayu di pelbagai tempat di dunia. Atas dasar inilah, selain daripada bukti sejarah keagungan bahasa Melayu sebagai lingua franca di rantau timur pada suatu masa dahulu, maka digerakkan penubuhan Majlis Antarabangsa Bahasa Melayu (MABM). Sebagaimana yang telah dinyatakan di atas tadi bahawa MABM telah dilancarkan penubuhannya pada 21 Ogos 2000. Dalam siding MABM yang pertama yang diadakan pada 21 hingga 23 Ogos 2000, terdapat enam kelompok usul yang diketengahkan, iaitu yang berkaitan dengan pengurusan, program penggalakan, pengajaran dan penataran, program pengajian Melayu, kerjasama antara Negara anggota dan kedudukan kewangan (Awang Sariyan,2000). Antara perkara-perkara yang telah diputuskan ialah: penubuhan Jawatankuasa Kerja MABM, usaha untuk mewujudkan Laman MABM, mengadakan pertemuan kerja di peringkat antarabangsa, menigkatka usaha penyelarasan penggunaan bahasa dan istilah Melayu, mengadakan Misi Pemerolehan Maklumat, menadakan Majlis Bahasa seperti The British Council, mengadakan hubungan antara university negara anggota dengan negara anggota MABBIM, mengusahakan penubuhan pusat-puast pengajian bahasa Melayu, dan beberapa perkara lainyang dapat membantu untuk menjayakan rancangan dan matlamat utama MABM ditubuhkan. (Ibid.)

4.0 KESIMPULAN

Jelas penubuhan MABM banyak memberi manfaat kepada aktiviti kebahasaan Melayu di pentas dunia.Hasrat kerajaan untuk mengantarabangsakan bahasa Melayu tampak berjaya dan dengan adanya usaha yang dijalankan oleh MABM ini diharap di suatu masa nanti bahasa Melayu akan menjadi salah satu bahasa dunia. Apa yang menarik,sejak akhir-akhir ini, bahasa Melayu telah membuktikan bahawa ianya semakin gah di serata dunia apabila menjadi bahasa yang popular untuk dipelajari oleh ramai penutur asing di dunia. Semoga dengan segala perancangan dan peranan yang di usahakan oleh MABM diharapkan bahasa Melayu terus mekar berkembang menjadi bahasa ilmiah dan bahasa yang punyai nilai yang tinggi di pentas dunia.


BIBLIOGRAFI
A. Aziz Deraman (2000). Ucapan Haji Abdul Aziz Deraman, Ketua Pengarah DBP, Malaysia merangkap Pengerusi Tetap MABM di Ucpan Pelancaran MABM di Kuala Lumpur pada 21 Ogos 2000.
Amat Juhari Moain (2000). Sejarah dan Rumpun Bahasa Melayu, Serdang: Ideal, UPM.
Awang Sariyan (2000). Ufuk Baharu dalam Kerjasama Bahasa Melayu Serantau dan Antarabangsa, Kertas Kerja Seminar Antarabangsa Bahasa Melayu Alay Baru 2000, di UITM, Shah Alam pada 25-27 September 2000.
Dewan Bahasa dan Pustaka Malaysia (2000). Ahli Sidang yang Diundang: Majlis Antarabangsa Bahasa Melayu. Kuala Lumpur: DBP
Dewan Bahasa dan Pustaka Malaysia (2000). Cadangan: Majlis Antarabangsa Bahasa Melayu. Kuala Lumpur: DBP
Dewan Bahasa dan Pustaka Malaysia (2000). Kertas Ahli Pemerhati:Majlis Antarabangsa Bahasa Melayu. Kuala Lumpur: DBP
Dewan Bahasa dan Pustaka Malaysia (2000). Kertas Dasar: Majlis Antarabangsa Bahasa Melayu. Kuala Lumpur: DBP.
Dewan Bahasa dan Pustaka Malaysia (2000). Majlis Antarabangsa Bahasa Melayu, Kuala Lumpur:DBP
Dewan Bahasa dan Pustaka Malaysia (2000). Pelancaran Majlis Antarabangsa Bahasa Melayu (MABM), Kuala Lumpur:DBP.
Ensikopedia Sejarah dan Kebudayaan Melayu, Jilid 3, 1998, Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka.
Kertas Ahli Pemerhati, Majlis Antarabangsa Bahasa Melayu, DBP, Kuala Lumpur: 21 -23 Ogos 2000.
Kertas Sidang, Majlis Antarabangsa Bahasa Melayu, DBP, Kuala Lumpur: 21 -23 Ogos 2000.